De kinderen in Uden bekijken duurzaamheid en renovatie nu door een hele positieve bril

18 november 2016

Jaar in jaar uit zet Cis Evenwel zich samen met meer andere vrijwilligers in voor de kidsclub in de wijk De Bogerd in Uden. Ze maakt prachtige kunstwerken met de kinderen in de leeftijd van 4 t/m 12 jaar. Vandaag mocht KnaapenGroep hierop inhaken en de kinderen wegwijs maken in de wereld van de renovatie.

Een aantal zaken wilden we hierin centraal stellen. ‘Waarom renoveren we, waarom maken we de woningen energievriendelijk en hoe doen we dat’. Maar ook wilden we de gevaren aan het licht brengen. We willen kinderen erop wijzen waarom ze niet op de steiger of op containers moeten klimmen en waarom ze uit moeten kijken voor grote vrachtwagens.

opa_pieter_logo_211216

We doen dit door ons voor te stellen aan de kinderen en vol enthousiasme hun gedachten te laten prikkelen. Pieter Knaapen, ook wel opa Pieter genoemd, nam hierin het voortouw. Al snel hingen de kinderen aan zijn lippen en deden enthousiast mee door de vragen te beantwoorden. “Wat is het verschil tussen bouwen en renoveren? Moet je voor het opladen van je telefoon of tablet geld betalen? Wat is er anders aan de schoenen van een bouwvakker dan de schoenen die jullie dragen? Etc.”

1

Ook hadden we een proefmonster enkel- en dubbelglas zodat de kinderen aan de hand van ijsklontjes het koude-verschil konden voelen.

2

4

Daarna werden de kinderen op basis van hun leeftijd opgesplitst in twee groepen. Terwijl de ene groep een rondleiding kreeg over de bouw mocht de andere groep vogelhuisjes schilderen in wijkgebouw de Nieuwe Pit. Zelfs een andere opa greep zijn kans en ging aan de slag.

20

6

In de schaftkeet op de bouw kregen de kinderen uitleg over de planning en de veiligheidsvoorschriften van de werklieden. Er ontstond een leuke interactie waarbij een meisje vol trots vertelde over het masker wat haar vader moet dragen wanneer hij asbest saneert. Ze was merkbaar trots op het werk van haar vader.

Ondanks dat er door de vrijwilligers vooraf aan werd gegeven dat de spanningsboog klein is bij de kinderen was het opvallend hoe serieus ze aan het luisteren waren naar de verhalen van opa Pieter. Het scheelde dan ook niet veel of er ontstond een ruzie over wie zijn hand vast mocht houden tijdens de wandeling.

9

7

Eenmaal aangekomen bij de woningen die op dit moment flink onderhanden worden genomen, stonden de kinderen met open mond en vol verbazing te kijken naar de werkzaamheden. En gaven blijk van dat ze inhoud begrepen hadden.

…En voordat we het in de gaten hadden was de tijd alweer verstreken. Als samenvatting van de middag werd alle kennis nog eens herhaald in de vorm van een quiz. Waarbij de kinderen de quiz eindigden met de afsluitende vraag: “opa Pieter, kom je nog een keer terug?”

19