Onlangs werd de grootschalige renovatie van wooncomplex Peppelhof in Veghel afgerond. De bewoners zijn bij het hele proces intensief betrokken. Hoe hebben zij dat beleefd? Zaten zij er eigenlijk wel op te wachten om zoveel mee te denken? En voelden ze zich wel echt serieus genomen? Frans van de Liefvoort was lid van de werkgroep van bewoners. Hij vertelt hoe hij de renovatie heeft ervaren.

Frans woonde één jaar in de Peppelhof in Veghel (38 woningen), toen een van zijn medebewoners besloot de nieuwe directeur van woningcorporatie Area aan te spreken over de situatie van de Peppelhof.

“De woningen zouden eigenlijk tegen de grond gaan. Dat vonden we jammer. Er was weliswaar veel achterstallig onderhoud, maar het waren mooie woningen. De directeur belegde daarom een vergadering en vroeg ons: wat willen jullie, wat zijn jullie ideeën? Wij zeiden: we willen geen sloop. Daarop zei Area: dan richten we een werkgroep op voor de bewoners en gaan we samen een nieuw plan maken.”

Bewoner Frans van Liefvoort

‘Oh jee, hoe doen we dat?’

“Oh jee, dachten wij. Hoe doen we dat? Hoe gaat dat in zijn werk? Voor ons en voor Area was dit helemaal nieuw. Maar een bewonersavond die Area organiseerde leverde direct zes enthousiaste bewoners voor de werkgroep op.”

“Ik ben er zelf heel blanco ingestapt. Ik had nog nooit iets gedaan met een verbouwing of iets dergelijks. Maar zodra wij met De Loods architecten om de tafel gingen kwamen de ideeën eigenlijk vanzelf. Wij gaven aan: dit willen wij. Georgeanne (De Loods architecten en adviseurs) gaf aan wat wel en niet mogelijk was en waarom en dacht mee.”

“We wisten ook dat we reëel moesten zijn. Je kan van een oude woning geen nieuwbouwwoning maken. Maar als iets niet kon werd duidelijk uitgelegd waarom niet. Het kon eigenlijk niet beter.”

Alles rustig uitleggen

“Area en De Loods organiseerden regelmatig bewonersavonden, waarin wij samen met hen de andere bewoners informeerden over hoe het ervoor stond. Doordat we veel dia’s konden laten zien met schetsen werden zij steeds positiever. Ze spraken mij ook regelmatig aan in het hofje om ernaar te vragen en kwamen vaak ook met ideeën waar wij als werkgroep nog helemaal niet bij hadden stilgestaan.”

“Natuurlijk waren er ook minder geïnteresseerde bewoners en er lagen ook enkele bewoners dwars. Maar Area ging persoonlijk met hen praten. De meeste bewoners waren zeer enthousiast. En als het voor andere bewoners te snel ging of zij het te moeilijk of ingewikkeld vonden, dan legden we alles nog eens rustig uit. Daar had ik ook de tijd voor.”

‘Het wordt nu echt!’

“Toen het plan af was beslisten wij als werkgroep mee over de selectie van de aannemer voor de uitvoering. De keuze ging tussen vier aannemers en we waren het er met z’n allen over eens dat KnaapenGroep het mooiste aanbod had. Tante Keet speelde hierin een belangrijke rol. Dat daar over nagedacht was! Het was de eerste keer dat Area en KnaapenGroep samenwerkten.”

“Het was een mooi moment om aan de andere bewoners te vertellen dat we zouden beginnen. Iedereen was blij. Die ochtend, toen de eerste busjes van KnaapenGroep voorreden en de containers werden gebracht, dacht ik: wauw, we gaan beginnen. Het wordt nu echt!”

Heel veel gehuild en gelachen

“Het hoogtepunt van de hele renovatie was Tante Keet. Wat hebben we daar veel gehuild en gelachen. Sommigen zaten er op momenten zo doorheen! Maar bijna altijd liepen ze weer met blije gezichten Tante Keet uit. Anneke (bewonersbegeleidster KnaapenGroep) zorgde voor koffie en thee, wij brachten steeds vaker koeken mee en op een gegeven moment werd zelfs door een man of acht een complete lunch geregeld.”

“En durfden andere bewoners met hun vragen niet zelf naar de uitvoerder te stappen dan deed ik dat voor ze. Het heeft enorm verbroederd. Ik weet nu precies wie waar woont en we hebben een hechte band gekregen met elkaar.”

‘Oh, mijn huisje, mijn huisje!’

Wat me het meest is bijgebleven is de aandacht die er voor ons was. De bewoners hebben een leeftijd van 50+ tot 89. Zij kwamen soms bij Tante Keet: ‘Oh, mijn huisje, mijn huisje!’ Maar in Tante Keet was alle tijd voor hen en er werd altijd geluisterd. Overigens ook naar vragen en klachten. We kregen altijd snel antwoord, zowel van Area als KnaapenGroep. En als we een verschil van mening hadden praatten we daarover. Natuurlijk werden er fouten gemaakt, maar dat werd altijd goed opgelost. We werden ook echt betrokken. We mochten meeslissen over de keuze voor de aannemer en zijn mee geweest naar kozijnenmakers.”

Ook aandacht voor futiliteiten

“In de uitvoering werd zelfs over futiliteiten meegedacht. Ik had zelf bijvoorbeeld een nieuwe vaatwasser gekocht. Het was geen inbouw vaatwasser, maar hij moest wel in de keuken en dat stond niet. Peter (de uitvoerder) zei: ‘Je hebt toch een bijhok waar de wasmachine staat? Zet ‘m daarbij, wij maken een dubbele kraan en afvoer.’ Dat was de beste oplossing die we maar konden bedenken.”

Geen peulenschil

“Toen het klaar was hadden we een grandioos mooie barbecue als afsluiter. Ook de directies van Area en KnaapenGroep waren daarbij. Op zo’n moment denk je achteraf, het was een peulenschil. Maar dat was het natuurlijk niet, wat hebben we het heftig gehad!”

“We hebben nog nooit zo fijn gewoond als nu. Alles is nieuw. Dubbel glas, nieuwe radiatoren, nieuwe badkamer, keuken en tegels. En we mochten van Area alles zelf uitkiezen. Het is gewoon magnifiek. Iedereen die nu binnenkomt zegt: ‘Wauw, wat is het hier mooi geworden!”